میزان وقوع خطاهای دارویی در دانشجویان پرستاری و علل عدم گزارش آن از دیدگاه آنان

مقدمه: خطاهای دارویی دانشجویان پرستاری از شایع ترین خطاهای تهدیدکننده ی سلامت بیماران بوده که می تواند باعث مرگ و میر بیماران و افزایش هزینه های بیمارستانی گردد و از طرفی میزان گزارش دهی این خطاها پایین می باشد. این مطالعه با هدف بررسی وقوع خطاهای دارویی در دانشجویان پرستاری و علل عدم گزارش آن از دیدگاه آنان انجام گردید. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی- تحلیلی می باشد که روی دانشجویان ترم آخر پرستاری دانشکده پرستاری شهر زاهدان در سال 1392انجام گرفت. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه حاوی مشخصات فردی دانشجویان و 17 عبارت در رابطه با علل گزارش نکردن خطاهای دارویی در سه حیطه ی ترس از پیامدهای گزارش دهی، عوامل مدیریتی و عوامل گزارش دهی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون تی مستقل با استفاده از نرم افزار spss نگارش 20 صورت گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که 1/58 درصد دانشجویان مورد مطالعه مرتکب خطاهای دارویی شده که از این میان فقط 7/16 درصد از آنان خطاهای خود را به مربی مربوطه گزارش نموده بودند. در میان حیطه های مورد بررسی بیشترین امتیاز به حیطه عوامل گزارش دهی(99/0±09/3) تعلق گرفت، که در این میان فراموش نمودن گزارش خطای دارویی توسط دانشجویان بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داد (26/1±40/3). همچنین هیچ گونه تفاوت آماری معناداری میان وقوع اشتباه دارویی و جنسیت دانشجویان مشاهده نگردید (57/0=p). نتیجه گیری: خطاهای دارویی یکی از موضوعات مهم در کارآموزی دانشجویان پرستاری مطرح می باشد. لذا طراحی برنامه هایی به منظور کاهش و کنترل خطاها و افزایش میزان گزارش دهی آنها توسط دانشجویان ضروری به نظر می رسد. برای این منظور برگزاری دوره ها و کارگاه های آموزشی و بازآموزی می تواند مفید باشد.